Τετάρτη 7 Απριλίου 2010


Μέσα στη φλόγα του κεριού που τρεμοπαίζει
βλέπω τη μορφή σου, να μου χαμογελά
είμαι εδώ μου ψιθυρίζεις
και την αγάπη μου πάντα θα σκορπώ

το νιώθω γλυκέ άγγελε
τα φτερά σου, μου το μαρτυρούν
αγγίζουν την ψυχή μου
την παίρνουν και την ταξιδεύουνε στον ουρανό ψηλά ...

σε ευχαριστώ!!!

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Tο ρόζ φόρεμα

Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο.
Ολοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δεί γιατί έμοιαζε να είναι τόσο θλιμμένο.
Ντυμένο με ένα φθαρμένο ρόζ φορεματάκι, ξυπόλυτο και βρώμικο,
το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθουσε τους ανθρώπους που περνούσαν.
Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει . Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη.
Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε .

Την επόμενη μέρα η περιέργειά μου με οδήγησε πίσω στο πάρκο. Ηθελα να δω αν το μικρό κορίτσι θα ήταν ακόμα εκεί.
Και ναί, ήταν εκεί, στην ίδια ακριβώς θέση όπου ήταν και την προηγούμενη μέρα και με το ίδιο λυπημένο βλέμμα.
Σήμερα όμως θα έκανα το βήμα, θα πλησίαζα το μικρό κορίτσι. Εξάλλου ένα πάρκο γεμάτο κόσμο δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να παίζει ένα μικρό παιδί ολομόναχο.

Καθώς πλησίαζα μπορούσα να δώ την πλάτη του κοριτσιού. Είχε ένα περίεργο σχήμα . Σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ίσως ο λόγος, που οι άνθρωποι την προσπερνούσαν χωρίς να κάνουν καμμία προσπάθεια να της μιλήσουν.
Οι παραμορφώσεις δεν είναι καλοδεχούμενες στην κοινωνία μας, και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό αυτών που είναι διαφορετικοί.

Καθώς πλησίασα, το μικρό κορίτσι χαμήλωσε ελαφρά τα μάτια για να αποφύγει το εξεταστικό βλέμμα μου. Μπορούσα τώρα να διακρίνω πιο καθαρά το σχήμα της πλάτης της. Είχε κάτι περίεργο,που έμοιαζε σαν μια παράξενη καμπούρα. Της χαμογέλασα για να της δείξω ότι όλα ήταν εντάξει. Ημουν εκεί για να την βοηθήσω, για να μιλήσουμε.

Εκατσα κάτω δίπλα της και την χαιρέτησα με ένα 'γειά'.Το μικρό κορίτσι έδειξε να ξαφνιάζεται και αφού με κοίταξε έντονα στα μάτια για λίγο απάντησε 'γειά'.
Της χαμογέλασα και μου χαμογέλασε κι αυτή ντροπαλά .
Αρχίσαμε να μιλάμε και συνεχίσαμε μέχρι που σουρούπωσε και το πάρκο άδειασε από κόσμο.
Την ρώτησα γιατί ήταν τόσο θλιμμένη.
Το μικρό κορίτσι με κοίταξε με το λυπημένο μουτράκι του και απάντησε
' γιατί είμαι διαφορετική'..
'Αυτό είναι αλήθεια' είπα εγώ χαμογελώντας.
'Το ξέρω' είπε το μικρό κορίτσι και φάνηκε να μελαγχολεί περισσότερο.

'Μικρή μου' της είπα, μου θυμίζεις έναν γλυκό και αθώο άγγελλο'. Με κοίταξε και χαμογέλασε, μετά σηκώθηκε αργά και είπε 'αλήθεια το λές?'
'Ναι, είσαι σαν ένας μικρός φύλακας άγγελλος που στάλθηκε να φυλάει τους ανθρώπους που περνούν'.
Εκανε με το κεφάλι της ένα καταφατικό νεύμα και χαμογέλασε πάλι .
Καθώς έκανε αυτό, άνοιξε την πλάτη του ροζ της φορέματος και από μέσα βγήκαν και απλώθηκαν δύο λευκά φτερά, 'ναι είπε, αυτό είμαι, είμαι ο δικός σου φύλακας άγγελλος'.
Εμεινα άφωνος, σίγουρος πως ολα αυτά ήταν παιγνίδια της φαντασίας μου.
Τότε το κορίτσι είπε ' Γιά μιά φορά σκέφτηκες κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό σου . Η αποστολή μου εδώ ολοκληρώθηκε'.

Σηκώθηκα τοτε όρθιος και είπα ' Περίμενε, γιατί κανείς δεν σταμάτησε να βοηθήσει έναν άγγελλο ?

Με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε 'Είσαι ο μόνος που μπορούσε να με δεί' και μετά εξαφανίστηκε.

Και μ' αυτό η ζωή μου άλλαξε ριζικά.

Ετσι, όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανένα, να θυμάσαι ότι ο άγγελλος σου είναι κοντά σου και σε προσέχει.

Αυτό το μήνυμα μπορείς να το στείλεις και σε φίλους σου.
Αν δε το στείλεις δεν θα πάθεις τίποτα.
Απλά δε θα τους δώσεις την ευκαιρία να κάνουν σήμερα μια θετική σκέψη.

Ανώνυμος είπε...

apla thavmasio.......


Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει. Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε :

«Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής»

Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:

«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν»

Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.

Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα.

«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.

Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.

«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.

«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια».

«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.

«Πολύ απλά», απάντησε «Χρειάζεται μόνο να πεις: Ευχαριστώ Θεέ μου!»

«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»

«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ' το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.

»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ' ένα πιατάκι. είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.

»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.

»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.

»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.

»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.

»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς. δεν είσαι ο κανόνας, είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση.

»Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία, πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ' αγαπάει και δεύτερον γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.

«Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»

«Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου,

«να μετρήσεις τις ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.

»Και μην ξεχάσεις να στείλεις το ευχαριστήριό σου.

anasa είπε...

οτι καλύτερο έχω διαβάσει!!!!

δε θα σ΄ευχαριστήσω αυτή τη φορά αλλά θα σου πω ένα μυστικό..σ' αγαπώ πολύ φύλακα άγγελε μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Η αγάπη είναι ένα σύννεφο
που έρχεται και φεύγει.
Τη μια έχεται μόνο του
την άλλη κατά ζεύγη.

Έρχεται με μπόρα
τις περισσότερες φορές
και έχει ως αποτέλεσμα,
να ενώνει τις καρδιές.

Όπως η μπόρα διαρκεί ελάχιστα.
Έτσι και η αγάπη
σαν να 'ναι κλάμα ενός μικρού παιδιού,
γραμμένο σε κιτάπι.

Που όταν αυτό σταματά να κλαίει
της αγάπης η φυγή,
αφήνει στην καρδιά ανάμνηση
και στην ψυχή πληγή...

Ανώνυμος είπε...

mega kouventa ayth glukia agaph !!!! de theoro ton eayto mou aggelo megalh lexh ayth enas aplos anthropos eimai me kaka stixia ki isos kai kala stixia prospatho na ginome kalhteros anthropos !!!psyxh omorfh naxeres poso anagh exo ki ego to fulaka aggelo mou ton prostath mou konta mou .........

anasa είπε...

Τη γλυκιά καρδούλα σου μόνο ένας άγγελος θα μπορούσε να την έχει:))))
δυστυχώς λίγοι είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται για τους γύρω τους.. τα όμορφα λόγια αγάπης που μου χαρίζεις καθημερινά, το χρόνο που αφιερώνεις για μένα το εκτιμώ ιδιαίτερα..
μπορεί να μη σε γνωρίζω μα για μένα δεν έχει σημασία, κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω μαζί μ’ έναν άγγελο όταν σε σκέφτομαι..

φιλιά πολλά αγγελούνι μου!!!

ο ιωάννης είπε αν θέλεις να κάνεις ένα blog (αν δε μπορείς να το ετοιμάσει εκείνος) και να είσαι μέλος στο νεραιδένιο δάσος για να αναρτείς τα όμορφα πράγματα που γράφεις.

Ανώνυμος είπε...

mou fereste toso omorfa to ligotero htan ayto na kano os antapodosh ths sumpathias sas pros emena !!!de xero pos ginete ayto agaph omorfh ma mporo na stelno ego pragmatakia edo ki na ta anartizete eseis ki as mh fenome de peirazei mou ftanei esto ki diakritika na voitho sto panemorfo sas ergo de me peirazei katholou an de fenome mou ftanei na shmetexo esto ki etsi stelnontas u;ikouli ki anartontas to eseis edo sas ektimo olous ki gyrevo to kalo olon opos gyrevo th galinh sth zoh mou etsi gyrevo ki gia tous gyro mou to kalo giati etsi deixnoume oti agapame to dimiourgo mas dinontas agaph stous gyro mas ein sa na antapodidoume sto dimiourgo mas oti aytos mas dinei!!!! mono pou edo milo mazi sas niotho polu hremia ki omorfa :):):):)

Ανώνυμος είπε...

όταν αυτό συμβεί ξανά
Αν θα σε προσκαλούσα δεν γνώριζα
ή αν θα περνούσες μόνος το κατώφλι.

Δεν γνώριζα την ώρα
που θα εμφανιζόσουν μπροστά μου
σαν άνεμος που παίρνει κάθε ψυχή κοντά του
και την ταριχεύει ώστε πνοή να πάρει πάλι
στον τόπο που δεν φυτρώνουν αναμνήσεις.

Κράτησα κοντά μου το χαρτί
που είχα στάξει τα δάκρυά σου
κι είχα αναμείξει δυο σταγόνες πόνου
Άλειψα το μείγμα στο κατώφλι
περιμένοντας πως θα ειδοποιούσες.


Ανάσες σου δεν άκουσα
κραυγές δεν μέτρησα των οργισμένων λύκων
όταν φυλούν όσες ευχές μου έχουν απομείνει
Απομονώθηκα και χαμένη προχωρούσα
στη θάλασσα των αναμνήσεων πνιγόμουν
μη ξέροντας πώς να σωθώ...

Ήλπιζα πως θα χωρούσα
εκεί που οι ψυχές μονάζουν
όταν γυρνούν από πολυήμερα ταξίδια...

Πίστευα πως θα βρισκόμασταν ξανά
στην ίδια γυάλα ταξιδεύουμε
τυλιγμένοι σε μπλε βελούδινους μανδύες
υφασμένους από σκέψεις και σύννεφα.

Πίστευα πως θα πετούσες το καβούκι σου
και την κυμάτινη οπλή σου θα άγγιζα
διώκωντας την τέχνη της ευτυχίας
που τόσο θα σε ξεκούραζε!

Όταν θα βρισκόμασταν
εκεί που οι ψυχές μονάζουν
όταν γυρνούν από πολυήμερα ταξίδια...

Ανώνυμος είπε...

Είναι τα μάτια που γεννήθηκαν για να βλέπουν την ομορφιά του έξω και του μέσα κόσμου.

Είναι η ψυχή γαλουχημένη απο καλλιτέχνη που μαθήτευσε στην Ποδιά του Θεού.

Είναι οι εικόνες που συσσωρεύονται βαθιά μα ποτέ δεν τελειώνει ο χώρος.
Είναι το χώμα που ξυπνά και κοιμάται, ανασαίνει, μιλά και σωπαίνει μαζί σου.
Είναι το νερό που σε ποτίζει, σε δροσίζει, και δε ζητά παρά τις μνήμες σου.

Είναι η υπόσχεση αγάπης που ανταλλάξατε και που αντέχει στη φθορά και στο θάνατο.
Είναι ο δικός σου Παράδεισος, και κανείς άλλος δεν μπορεί να τον χρωματίσει.
Μόνο το Χέρι του Θεού κι Εσύ.

Ανώνυμος είπε...

Αναμνησεις του παρελθοντος και θυμησες του μελλοντος. ολα εκεινα που δεν εζησα, αλλα η ψυχη ξερει, γνωριζει, θυμαται. Πολλες φορες ειναι αδυσωπητη αυτη η ψυχη. Σε αναγκαζει ν ανοιγεις τα ματια σ ολα εκεινα που πονανε, που δεν θες να ξερεις οτι υπαρχουν, οτι βρισκονται εκει και θα μπορουσες να τ αγγιξεις, να τα ζησεις, να τα γευτεις. Κλεινω τα ματια σφιχτα, μεχρι να δω πολυχρωμες κουκιδες να χοροπηδανε μπροστα μου. Βουλωνω τ αυτια μου πεισματικα στις φωνες που ψιθυριζουν «ειναι εκει». Το εκει ειναι μακρια από το εδω μου. Κι οχι γιατι το θελησα... Τις περισσοτερες φορες, ομως, αυτα που θελουμε δεν εχουν σχεση μ αυτα που ζουμε. Μα εκεινη επιμενει να ψιθυριζει, να αφυπνιζει, να θυμαται, να θελει, να δυναστευει, να απαιτει. Αγαπαω, νοιαζομαι, θελω, ποθω, ποναω... ολα μαζι, ανακατεμενα, γλυκοπικρα. εφυγε το θελω πια, το ποθω εγινε ακομα παραπανω, ολα μαζι εγιναν αναγκη αρχεγονη. Σαν την ανασα στο πρωτο κλαμα του μωρου.

Ανώνυμος είπε...

ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ






Η δύναμη χωρίς την αγάπη σε κάνει επιθετικό.





Η τιμή χωρίς την αγάπη σε κάνει ψηλομύτη.





Το καθήκον χωρίς την αγάπη σε κάνει κακόκεφο.





Η ευθύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει αδίστακτο.





Η δικαιοσύνη χωρίς την αγάπη σε κάνει σκληρό.





Η αλήθεια χωρίς την αγάπη σε κάνει κριτικό.





Η ανατροφή χωρίς την αγάπη σε κάνει ατίθασο.





Η εξυπνάδα χωρίς την αγάπη σε κάνει πονηρό.





Η ευγένεια χωρίς την αγάπη σε κάνει υποκριτή.





Η τάξη χωρίς την αγάπη σε κάνει σχολαστικό.





Η γνώση χωρίς την αγάπη σε κάνει τυραννικό.





Η περιουσία χωρίς την αγάπη σε κάνει τσιγκούνη.





Η πίστη χωρίς την αγάπη σε κάνει φανατικό.





Αλίμονο σε κείνους που τσιγκουνεύονται την αγάπη.





Αυτοί φταίνε, όταν ο κόσμος αυτοδηλητηριασθεί.





Τι είδους, λοιπόν, ζωή κάνεις, όταν δεν μπορείς Ν' ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ;




proothish pantou axizei na paei pantou ayto to mhnuma

Ανώνυμος είπε...

EGO NA XERETE FILOI MOU KALOI OTI THA STELNO ULIKO NA ANARTIZETE OTI THEORITE OMORFO !!! THELO ETSI NA SUMVALO KI AS EIMAI ENAS ANONIMOS APLA POU TA STELNEI !!! TO SKOPO MOU THA TON EXO PETYXEI !!! NA KANO PSYXOULES MAYTA POU STELNO NA XERONTE MAYTA POU THA DIAVAZOUN !!! DE THAXEI SIMASIA POIOS TA STELNEI MA TA MHNUMATA POU SKORPIOUNTE MESA APO AYTA POU STELNO :):):):):)

anasa είπε...

αυτό που θέλω είναι να κάνεις αυτό που ευχαριστεί εσένα.. για μένα είσαι το αγγελούνι (έτσι γράφω κάτω από που αναρτώ, που είναι δικό σου) εύχομαι να σου αρέσει!!!

φιλιά πολλά:))))))

Ανώνυμος είπε...

XEROME POU KANO KAPOIOUS ANTHROPOUS NA ME VLEPOUN THETIKA EINAI GIA MENA H AMIVH MOU SAYTO POU DINO LIGH XARA NIOTHO OTI EIN XREOS MOU NA PROSFERO OPOS MPORO EMESA STOUS GYRO MOU :):):)

Ανώνυμος είπε...

ENA POLU OMORFO POY VRIKA KAI STO AFIERONO GLUKIA MOU FILH ME ILIKRINH EKTIMISH :):):)


Η αγάπη έρχεται σε πολλά χρώματα, που δίνουν έναν ουρανό σε όλες τις συγκινήσεις της. Από τις ευτυχείς στιγμές στις δακρυσμένες σκέψεις, η αγάπη κατακτά όλων. Είναι μια συγκίνηση που λάμπει σε όλα τα μάτια για πολύ καιρό όλες.


--------
Στο δωμάτιο είχα ένα κερί

ένα κερί αναμμένο

με τη ψυχή και το μυαλό

εσένα να προσμένω.

Και μες την φλόγα ξαφνικά

ένας άγγελος μπροστά μου,

ήταν η μορφή σου, μια ματιά,

βγαλμένη από τα όνειρα μου.

Την φλόγα τότε πρόσεξα,

η απόλυτη ευτυχία

τη ζωή μου σκέφτηκα

ως τότε δεν είχα ζήσει,

τον κόσμο μέσα έβλεπα

από την Ανατολή έως τη Δύση,

και στην καρδιά την έβαλα,

ποτέ της να μη σβήσει

anasa είπε...

η φλόγα του κεριού
να φωτίζει μέσα στη ψυχή σου
και η μορφή του άγγελου
να είναι αιώνια μαζί σου!!!

αγγελούνι μου μάκια σου πολλά!!!
πολύ όμρφο..

Ανώνυμος είπε...

OPOTE EXO PROSVASEI STO NET AGAPH DIAMANTENIA THA STELNO ULIKOULI ME MONO SKOPO NA DINO MIA NOTA GLUKIA STO IDI PANEMORFO SITE SAS EDO EYXARISRTO GIA TH ZESTASIA !!! DE XEXNO OPOION MOU FERTHEI KALA TON EXO STH PSYXH MOU PANTA FULAGMENO :):):)

anasa είπε...

σου εύχομαι ολόψυχα να γεμίζεις τη μέρα σου με όμορφες στιγμές,να ζείς μέσα στην αγάπη και την ευτυχία...

καλό βράδυ αγγελούνι μου!!!!
όνειρα γλυκάαααααα..

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΔΕΛΦΩΘΗΤΕ,ΕΝΩΘΕΙΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΕΙ.ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ...ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΩΣ ΕΑΥΤΩΝ


:):):):)

Ανώνυμος είπε...

N ΕΙΣΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΞΥ Σας ΤΟΥΤΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ. (ΙΗΣΟΥΣ Χριστός’’)


GEIA SOU OMORFH PSYXH ILIKRINA EYXARISTO POU ME SUNTROFEVEIS TETIES ORES POU H MONAXIA EINAI H MONH MOU PAREA .......

Ανώνυμος είπε...

Yπάρχει πάντα στον κόσμο ένας άνθρωπος που περιμένει έναν άλλο, είτε αυτό γίνεται μέσα στην έρημο είτε στις μεγάλες πόλεις. Kαι όταν συναντιούνται και ανταλλάζουν βλέμματα, το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους και το μόνο που υπάρχει εκείνη τη στιγμή είναι αυτή η απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα κάτω από τον ήλιο γράφτηκαν από το ίδιο χέρι.Tο χέρι που γεννάει την αγάπη και δημιουργεί μία δίδυμη ψυχή για τον κάθε άνθρωπο...

Ανώνυμος είπε...

είναι μεγάλη τιμή για μένα που με δέχεστε στην ομάδα σας αυτή που για μένα είναι από τις καλυτερότερες που έχω δει !!! μιλούν μμαγαπη για την αγάπη κάτι που σπανια βρίσκουμε πλέον γραμμένο είτε σε "περιοδικα" είτε σε βιβλία !!! χαίρομαι που ανώνυμα συμβάλω λιγάκι κα εγώ σε αυτό "μαρεσει" που είμαι ανώνυμος νιώθω σα αεράκι που φέρνει όμορφες σκέψεις βγαλμένες μέσα από πανέμορφα ποιηματάκια !!! δε είναι δικά μου τα ποιηματάκια κι ολα τα κειμενακια αυτά που στέλνω μα με εκφράζουν και τα προωθώ να τα βλέπουν κόσμος κι να γεύεται την ομορφιά τον συναισθημάτων !!! αναρτούνται αυτά που στέλνω στο προφίλ του ιωάννη κι αυτό με συγκινεί ειλικρινά πολύ :):):):)

anasa είπε...

καλησπέρα γλυκό μου αγγελούνι...

η τιμή είναι δική μου, πραγματικά όσα γράφεις μιλάνε μέσα στη ψυχή μου, λόγια αγάπης που σκορπίζουν αγγέλους..
η αγάπη είναι ευλόγια και όταν την χαρίζεις δε θέλεις τίποτα άλλο, πετάςςςςςς...

σε φιλώ γλυκά...

Ανώνυμος είπε...

γλυκιά ψυχή όμορφη καρδια !!! ευχάριστο για τη ζεστασιά που μου δείχνεις σπανια μου φέρονται οι γύρο μου όμορφα κι με αγάπη !!! μου έχει λίπσεϊ αυτό κι υποφέρω νιώθω μοναξιά !!! αυτές οι καταστάσεις όμως με κάναν να ωριμάσω κι να ξεκινήσω έναν αγώνα να γίνω καλύτερος άνθρωπος !!! λέγοντας ότι δε "μαρεσει" να μου κάνουν ποτε κι εγώ μην κάνω στους άλλους !!!προσπαθώ να μην άδικο τους γύρο μου αν κι έχω δεκτη τρομερή αδικία και συκοφαντία από άτομα που ποτε δε πείραξα !!! προσπαθώ μέσα από όλα αυτά να κρίνω τον εαυτό μου κι να διορθώνομε όταν βλέπω ότι κάπου δε είμαι εντάξει !!! πολλές φορες krino πολύ αυστηρά τον εαυτό μου !!! θέλω να καλυτερεύω ως άνθρωπος κι ελπίζω κάτι να καταφέρνω ..............