Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010


σκόρπησε αγάπη παντού
μικρέ άγγελε!!!

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε ουρανους θα ζω να σε κοιταω..σε καθε πραξη σου κακη ποσο ποναω...με την χαρα σου ζω οταν κοιταζει,σαν το χρυσο μες την καρδουλα σου να σταζει.

Θα ειμαι αορατος για παντα στο πλευρο σου,το πιο λευκο κομματι μες το ριζικο σου..δε θα μιλω θα ζω να σε κοιταω..εμαθα πριν σε βρω να σ'αγαπαω..σε ομιχλης γαλαζιους ουρανους αγαπημενους,θα τραγουδω για τους αδικημενους...αυτους που δεν μπορουν πως να βιωσουν..και εναν αγγελο μικρο ποτε δε σωσουν.

Το βραδυ θαρθω στη ζωη σου,για να μετρω την καθε αναπνοη σου..ονειρα φερνω να αντεξεις,μες τον παραδεισο να τρεξεις..μικρη κυρα μου αγαπημενη,γιορταζες χτες μα λυπημενη..ο αγγελος σου που ποναει,λεει παντου πως σ'αγαπαει.

Σαν ιστορια ξεχασμενη..σαν ονειρο αγαπημενη...θαρχομαι βραδυ να χαριζω το προσωπο σου θα αγγιζω..σαν αγγελος χρονια γυρναω διπλα σου ζω παραπαταω,και την σκια σου αγκαλιαζω..με αγαπης λογια σχεδιαζω.

Ανώνυμος είπε...

de einai diko mou ma me ekfrazei apolita ayto to poihmataki

Καθε μερα που χανεται,περνει μαζι της και μια ελπιδα.. Βλεπω τα χρονια που φευγουν και ρωτω τον εαυτο μου.. τι το σπουδαιο εκανες σε τουτον τον κοσμο? η απαντηση ερχεται μονη της.. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ μεσα απο ολα, και πανω απο ολα, να γινω καλος ανθρωπος.. αν τα καταφερα...ο κοσμος θα με κρινει.... ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ..παντως

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΜΕΙΣ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω
ΕΜΕΙΣ Η ΡΙΖΑ Η ΑΘΑΝΑΤΗ
ΕΝΟΣ ΔΕΝΤΡΟΥ ΑΙΩΝΙΟΥ
ΠΟΥ ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ
ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

epikairo :):):)

ΣΤΟ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΠΡΩΙ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΝΑΤΑΝ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΓΕΝΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙ.
ΓΙΝΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ, ΦΩΝΑΖΑΝ Τ'ΑΗΔΟΝΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΞΙΑ ΝΑ ΝΤΥΘΕΙΣ ΚΙ ΟΛΟΠΟΡΦΥΡΟ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤ ΑΚΡΙΒΑ ΣΑΛΟΝΙΑ.
ΟΧΙ ΓΙΝΕ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΑΣ ΛΕΓΑΝ ΟΙ ΑΝΕΜΩΝΕΣ,ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΣΚΟΡΠΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΛΛΟΥΣ ΧΕΙΜΩΝΕΣ.
ΚΙ ΗΡΘΑΝ Τ'ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΛΕΥΤΕΡΑ,ΔΡΟΣΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΓΕΛΑΣΤΑ ΝΑ ΣΤΟΛΙΖΩ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΤΗ ΣΤΡΑΤΑ.
ΜΑ ΠΙΟ ΚΕΙ, ΣΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΑΧΝΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΜΕ ΧΡΥΣΟΛΕΥΚΗ ΠΟΔΙΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΣΤΗ ΒΡΑΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΜΟΜΗΛΙ.
ΡΩΤΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΖΕΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ,ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΠΑΛΑ ΠΩΣ ΓΛΥΚΑΙΝΕΙ ΣΙΩΠΗΛΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΝΟ.
ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΟΒΟΥΝ ΔΕΝ ΜΙΛΑ,ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ ΜΑ ΚΟΜΜΕΝΟ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΚΔΙΚΙΕΤΑΙ.
ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ ΝΑ'ΜΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑ Σ'ΟΛΑΚΕΡΗ ΖΩΗ ΣΑΝ ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙ.

anasa είπε...

πολυ τρυφερα λογια αγγελουδι μου!!!

σε ευχαριστω πολυ:)):))))

anasa είπε...

αγγελε μου μιλας ζωντανα μεσα στη ψυχη μου..εκφραζεις αυτα που εγω με λογια δε μπορω να γραψω..

σε ευχαριστω ολοψυχα
καλη πασχα και καλη ανασταση!!!!

Ανώνυμος είπε...

xronia polla XRISTOS ANESTH !!!!!!!!


h agaph ein kimata pou metadidonte mesa apo kalous agogous sa to revma !!! th niothoun osoi adikithikan niosan thn aporipsh kai thn adiaforia osoi ponesan !!ta sunesthimata shmera ein idos pros exafanish !!ma oloi toxoume ayto mesa mas !!!apla polloi de mathan na anoigoun to diavlo ki na einai dektikoi se sunesthimata !!! oloi mporoume na anoixoume ta sunesthimata mas !!! arkei na to theloume

OLOI GIA ENAN KI ENAS GIA OLOUS

ayto ein sunesthimata :):):)

Ανώνυμος είπε...

XRONIA POLLA XRISTOS ANESTH SE OLOUS !!! anastash ths agaphs !!!otan ayto ginei ein to klidi gia ola !!!! meta ola tha dromologithoun sosta !!!!

anasa είπε...

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!

σε ευχαριστώ γλυκιά μου ψυχούλα για όλα!!!

φιλιά πολλά..

Ανώνυμος είπε...

Ο καθένας από μας είναι ένας άγγελος... αλλά με μόνο ένα φτερό... Δε μπορούμε να πετάξουμε, παρά μόνο με ένα μονάχα τρόπο...να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλο.....

Ανώνυμος είπε...

thelo na zitiso sugnomh pou kataxrazome to xoro ths panemorfhs sas selidas ma mayto ton tropo thelo na deixo oti eimai edo ki xerome th parea sas :):):)

anasa είπε...

μη ζητάς συγνώμη..ισα ισα ειναι χαρά μου να διαβάζω τα όμορφα σου λόγια..

την περασμένη εβδομάδα κάποιος έβαλα κάποια πολύ άσχημα σχόλια και γι αυτό έβαλα πρώτα να ελέγχο τα σχόλια και μετά να δημοσιεύονται..

σ' αγαπώ πολύ αγγελούνι μου!!!

Ανώνυμος είπε...

evrizan edomesa ?????? me poio dikaioma edo na vrizoun ???ta esxh !!!! monoi tous kapoioi ekthetoun ton eayto tous otan feronte me aprepia ntroph tous !!!! to theoroun exipnada ???? na xeran ti entyposh dinoun apesia tha treman apo ntroph !!!ma de iparxei pleon ithikh distyxos :(:(:(

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΣΟ ΜΟΝΟΣ ΕΙΜΑΙ!





Πόσο μόνος είμαι!

Κανείς δεν ακούει την κραυγή μου,

την καρδιά μου που τρέχει σαν τραίνο.

Πόσο μόνος είμαι!

Εγώ που μοίρασα τη αγάπη μου δίκαια,

που έγραψα για όλους ένα καλό λόγο,

που ανίχνευσα την άνοιξη στις καρδιές τους.

Σκληροί, ανελέητοι, αδιάφοροι,

μου καρφώνουν όλοι τους ανεξαίρετα,

τους ήλους, στα ρημαγμένα χέρια μου...





ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ







Γαλάζια αισιοδοξία.

Ο ουρανός καθρεπτίζεται

στην ατέλειωτη έλλειψη των ματιών σου.

Χάνονται μέσα τους τα σημεία των καιρών,

σαν πιθανή απόδοση των κόπων σου.

Περιμετρική, αδιόρατη ζωγραφιά,

σπαθίζει περιστασιακά

στις ανταύγειες των ακαθόριστων χρωμάτων.

Ένας ολόκληρος κόσμος λυγίζει στο βάρος των ολόλευκων πύργων.






ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ











Δεν είναι πήλινα τα πόδια μου.

Δεν κρατώ την βακτηρία για να στέκω όρθιος.

Αντιστέκομαι στην ψεύτικη αίσθηση της ύπαρξής μου

με χέρια και με δόντια.

Κρατώ την ανυποψίαστη επέλαση των δεινών μου.






ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΨΕΜΑΤΑ







Δεν είναι ανήλιαγα τα σοκάκια της καρδιάς σου.

Απλά είναι γεμάτα σκιερές ρουτίνες.

Δεν είναι ασημένια τα μαλλιά σου. Απλά πήρανε χρώμα από τις άνοιξες που πέρασαν.

Δεν είναι μαραμένη η ματιά σου.

Απλά απόκτησε το θάμπωμα

από την αέναη εκτυφλωτική λάμψη της.

Είναι όλα ψέματα,

γιατί η αλήθεια είναι ότι υπάρχεις...




Η ΛΕΥΚΑ





Η λεύκα στον κήπο μου

σπαθίζει τ' ουρανού τα ντέρτια.

'Έτοιμα τα δάκρυα της νύχτας

να κυλήσουν στις ξαφνικές

αναπολήσεις.

Τους χτύπους της καρδιάς σου

προσπαθώ ν' ανιχνεύσω,

μέσα απ' το γαλάζιο του ματιού σου.

Τους ψάχνω, μα τίποτα!.




Η ΜΟΙΡΑΣΙΑ





Χίλια αρώματα μες το κουτάκι

που μου χάρισες.

Χίλιες αγωνίες μέσα στα χέρια μου.

Τις νότες μου τις μοιράζω

στους ανθρώπους

που περιμένουν στους δρόμους.

Τα νυχτερινά μου όνειρα

τα χαρίζω στ' αδέλφια μου,

που μ' ανησυχούν με τις έγνοιες τους.

Τα λόγια μου τ' αφήνω

στις νυχτερινές περιηγήσεις μου,

στα σιγανά ποτάμια,

που τρέχουν στις φλέβες μου.

Το βλέμμα μου το στυλώνω

στον κόκκινο ήλιο,

που μοιράζει τις ελπίδες μου.




ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ



Περιμένω δυο λόγια σου,

κι' ας μην έχουν νόημα

Θα τους δώσω εγώ τη σημασία

που τους πρέπει.

Μήπως όταν κρατώ τις αστραπές

στα χέρια μου, ξέρω τι γεννιέται;

Μήπως όταν κοιτάζω τα ποτάμια

των ματιών σου ξεδιψάω;

Μήπως όταν περνάω το γιοφύρι

του άλλου κόσμου

τιθασεύω την περιέργεια;

'Όχι! τα τραγούδια με γλυκαίνουν,

οι στάλες της βροχής με ξαποσταίνουν,

οι φλέβες των χεριών μου,

μ' οδηγούν στις λεωφόρους

της ανεξερεύνητης πόλης,

κει που το υπάρχω, δεν υπάρχει..

κει που τα όνειρα πεθαίνουν

μόλις αρχίζουν.

'Όμως, κάτι θα γίνει..

δυο λόγια περιμένω,

κ' ας μην έχουν νόημα,

θα τους δώσω εγώ

τη σημασία που τους πρέπει.






ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ





Φτωχές οι λέξεις των ανθρώπων.

Φτωχά τα σοκάκια των χωριών μας.

Αδύνατοι σαν μίσχοι λουλουδιών

οι άνθρωποι,

πορεύονται με τα χέρια σφιχτά,

με τα μάτια χαμηλωμένα,

τις ανυποψίαστες νύχτες.

Δακρύζουν οι κληματαριές

στο πέρασμα των πουλιών,

αλλάζουν σχήματα οι πέτρες

και τα λιθάρια,

από αμηχανία.

Ξεφορτώνονται τα υποζύγια

το φτωχό τους περιεχόμενο.

Μόνο οι μεγάλες πολιτείες

τραγουδούν τα μακρόσυρτα

τραγούδια τους.

Μόνο το νωχελικό ποτάμι

σέρνει τους καημούς μας.

Τρέχει-τρέχει και δεν φτάνει..

Ανώνυμος είπε...

ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ





Ξεκίνησε η μέρα δίχως ήλιο..

δίχως μυρωδιές.

Στ' απέναντι μπαλκόνια

τα παράθυρα κλειστά.

Και ‘ γω να ψάχνω μ' αγωνία,

για ένα λουλούδι ανθισμένο,

για μια πρασινάδα...

Μα πουθενά.. ούτε ένα χελιδόνι,

ούτε ένας ήχος...

Όλα νεκρά.

Κλίνω τα μάτια, κι' ονειρεύομαι

τις αδύναμες σχισμές των βράχων,

τις φριχτές παραμορφώσεις του ορίζοντα.

Ανοίγω μια οπή βαθιά στο σύμπαν,

και τρέχω στα ανήλιαγα δρομάκια.

Επικοινωνώ με το υπερπέραν,

το με τόσες βέβηλες πράξεις

των ανθρώπων βεβαρημένο.

Θα δοκιμάσω να εκπορθήσω

τα δύσκολα κάστρα του παραδείσου..




ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ





Ο ίσκιος σου πλανιέται πάνω από τη θάλασσα.

Σμίγουν οι φωτεινές λέξεις των ανθρώπων,

στα κρησφύγετα των ανέμων.

Ακουμπούν οι ξεχασμένες υποσχέσεις

τους ζωντανούς σατραπίσκους.

Χωρίς επιστροφή οι ανοιχτοί δρόμοι,

χωρίς νικημένους οι αγώνες..

Περιπλέκονται ακατάπαυστα

τα λιμοκτονούντα πλήθη,

μπρος στα πόδια του ταλαίπωρου ηγέτη.

Αλαλάζουν οι νύμφες αισιόδοξα,

ζώντας στο δικό τους κόσμο.

Ξεκουράζονται οι λαβωμένοι αετοί,

πάνω στους ώμους των μικρών παιδιών,

που τραγουδάνε τα αίσχη των ανοιχτών οφθαλμών,

των σφραγισμένων πόλεων,

των ασύστολων εκπλήξεων.

Ξεφεύγουν μέσα από τ' ανόητα σχήματα,

τα φωτεινά χέρια,

που σφιχτά κρατούν την ελπίδα.






ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ







'Ένα δέντρο μεγαλώνει

στη χούφτα μου

και μοσχομυρίζει

σαν ανοιξιάτικη νύχτα.

Μετρώ τα φυλλαράκια του,

τα βρίσκω ζυγά..

Μετρώ τα κλαδιά του,

τα βρίσκω μονά..

Στην κορφή θρονιασμένη

η καρδιά μου,

μ' ανεξίτηλο κόκκινο βαμμένη.

Ανώνυμος είπε...

Ο θεός όταν δημιούργησε τον κόσμο χάρισε στον άνθρωπο

ένα πολύτιμο συναίσθημα που το ονόμασε ''αγάπη''.

Αυτό το ασύγκριτο αγαθό το πρόσφερε

για να μην νοιώθουν μοναξιά και θλίψη.

Γιατί η αγάπη είναι ένας ήλιος εκτυφλωτικός

που αφανίζει την κακία και το μίσος

που κατακτά τους ανθρώπους.

Όμως δεν εκτίμησαν αυτό το πολύτιμο αγαθό .

Δεν άφησαν το χελιδόνι να φτιάξει την φωλιά του

μέσα στην καρδιά τους.

Το πολέμησαν, το κυνήγησαν, το φόβισαν, το αγρίεψαν

και το έδιωξαν, για πάντα από την πραγματική φωλιά του.

κι έτσι στην καρδιά τους παραμένει το ''ΜΙΣΟΣ''


ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΑ ΜΟΥ





Δροσοσταλιά μου,

ένα τόσο δα σταλάκι

στο προσωπό μου,

στην κάψα του καλοκαιριού.

Δροσοσταλιά μου,

ένα τόσο δα ανθάκι

στο ονειρό μου,

στο λακκάκι του δεξιού αυτιού.


me olopsyxh ektimish se olous afierono poihmatakia pou vrika glukitata :):):)